donderdag 12 april 2018

Peru : dag 2 :

We zijn naar het centrum van Lima gegaan met de bus. We moesten er twintig haltes opzitten, maar de tijdsduur viel mee, omdat de bussen in Lima een eigen rijstrook hebben, op de snelweg, welteverstaan. Maar daardoor rijden die bussen echt super snel!
Dat die twintig haltes niet lang duurden kon misschien ook aan het feit liggen dat we op de heenweg konden zitten.
Dat werd duidelijk op de terugweg...toen we in een overvolle bus moesten rechtstaan terwijl er maar mensen bleven bijkomen.

In het centrum van Lima aangekomen, stapten we naar een bekend plein, omringd door okerkleurige traditionele gebouwen met schattige witte balkonnetjes, met in het midden van het plein een grote fontein. Aan de voorkant van het plein staat er een enorm traditioneel monument. Gelukkig gingen we niet naar binnen, mama en papa vonden het te duur voor wat het was.
Rond het plein stonden allemaal politieagenten en rond het plein reden twee politiemannen te paard.
Je mocht het niet betreden. Dat was duidelijk.
Toen we later op de dag terugkeerden werd duidelijk waarom, we bevonden ons te midden van een betoging.
'S middags aten we in een restaurant dat werd opengehouden door nonnen. Moeder Overste ( een oude dame ) was werkelijk verheugt ons te zien! We konden haar verstaan omdat ze Frans sprak.
Het eten was heel lekker en de bediening zeer vlot ( waarschijnlijk wilden ze ons gewoon buitenwerken, want het was al laat en ze gingen bijna sluiten.)
Tot slot gingen we naar de markt, Jits en ik vonden het maar niets, en wel hierom:

Een gebouw, nee eigenlijk een grote loods met allemaal stalletjes.Rijen!
Overal mensen die beweren dat hun verkoopwaar het beste is. Vliegen zijn ook van de partij en de lucht is er bedrukt.
Dan kom je bij het slagerij gedeelte. Het ergste zijn de geplukte kalkoenen, de strot half doorgesneden en hangend aan een vleeshaak. Je moet er voorbij om hier buiten te geraken. Je richt je blik op de grond, maar je ogen worden er naartoe gezogen en je ziet nog net de blauwe ogen van de kalkoen die je passeert, je hulpeloos aankijken...